Συχνές ερωτήσεις σχετικά με την φύτευση της ελιάς (βάθος φύτευσης, λίπανση, πότισμα κ.α.) ^*

Πολλοί θεωρούν πως τα φυτά που είναι εμβολιασμένα σε "αγριέλιά" είναι πιο ανθεκτικά κάτι που απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η τεχνική εμβολιασμού σε άγριο υποκείμενο το οποίο είχε παραχθεί από σπόρο (σπορόφυτο), εμφανίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα σε μια προσπάθεια των φυτωριούχων να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη ζήτηση δενδρυλλίων ελιάς. Η μέχρι τότε , επιτυχημένη, τεχνική αγενούς αναπαραγωγής από ώριμο ξύλο ήμερης ελιάς (ποικιλία) δε μπορούσε να παράξει πολλά φυτά οπότε και εγκαταλείφθηκε. Στα μέσα του 20ου αιώνα προτάθηκε η τεχνική της υδρονέφωσης με την οποία μπορούν να παραχθούν φυτά ελιάς με αγενή πολλαπλασιασμό και ταυτόχρονα σε μεγάλες ποσότητες. Για το λόγο αυτό και σε παγκόσμια κλίμακα, το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό νέων φυτών ελιάς παράγεται με τη συγκεκριμένη τεχνική. Τα πλεονεκτήματα των φυτών που αναπαράγονται αγενώς (υρονέφωση, μικροπολλάπλασιασμός κ.α.) είναι :

• Είναι το ίδιο ανθεκτικά, αν όχι περισσότερο, σε σχέση με τα εμβολιασμένα.
• Αναπτύσσονται ταχύτερα και εισέρχονται νωρίτερα στην καρποφορία σε σχέση με τα εμβολιασμένα.
• Είναι φθηνότερα για τον παραγωγό, καθώς έχουν μικρότερο κόστος για τον φυτωριούχο.
• Αναπτύσσονται όλα ομοιόμορφα διευκολύνοντας έτσι τις καλλιεργητικές εργασίες και μειώνοντας το κόστος παραγωγής.
• Σε περίπτωση καταστροφής του υπέργειου τμήματος (π.χ. φωτία) δεν απαιτείται επαναεμβολιασμός, ενώ το δένδρο θα επανέλθει συντομότερα στην παραγωγή, σε σχέση με ένα εμβολιασμένο.
• Τα φυτά είναι πανομοιότυπα με το μητρικό φυτό και δεν επηρεάζονται από τα χαρακτηριστικά του άγριου υποκειμένου.

Το μοναδικό μειονέκτημα της υδρονέφωσης σαν τεχνική πολλαπλασιασμού δεν αφορά τον παραγωγό αλλά μόνο τον φυτωριούχο καθώς απαιτείται υψηλή τεχνογνωσία και εξειδικευμένες εγκαταστάσεις προκειμένου να υλοποιηθεί.

Η κατάλληλη εποχή φύτευσης για τα φυτά με μπάλα χώματος, συνεπώς και για τις ελιές, εξαρτάται κυρίως από το τις ελάχιστες θερμοκρασίες της περιοχής φύτευσης. . Επομένως :

• Σε περιοχές με ήπιο χειμώνα : Από μέσα Οκτωβρίου έως μέσα Μαρτίου.
• Σε περιοχές με βαρύ χειμώνα : Από αρχές Οκτωβρίου έως τέλη Νοεμβρίου και από μέσα Φεβρουαρίου έως μέσα Απριλίου.

Οι παραπάνω κανόνες είναι γενικοί και για την τελική απόφαση του χρόνου φύτευσης πρέπει να συνεκτιμηθούν και οι ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περιοχής.

Γενικά πρέπει να έχουμε υπόψιν μας πως το χώμα κάτω από τις ρίζες αλλά και πλάγια αυτών πρέπει να είναι αφράτο ώστε να απλώσουν εύκολα. Ειδικότερα ακολουθούμε τους παρακάτω κανόνες :

• Βάθος λάκκου φύτευσης : Εξαρτάται από την προετοιμασία του αγρού και από τον εάν απαιτείται βασική λίπανση. Συνήθως από 40 έως 80 εκατοστά.
• Πλάτος λάκκου φύτευσης : Τουλάχιστον δύο φορές μεγαλύτερο από το πλάτος της γλάστρας.
• Λίπανση κατά τη φύτευση : Προσθήκη φωσφορικών και καλιούχων λιπασμάτων μόνο στην περίπτωση που υπάρχει διαπιστωμένη έλλειψη, ύστερα από εδαφολογική ανάλυση. Προσοχή!!!! Μεταξύ του λιπάσματος και των νεαρών ριζών πρέπει να υπάρχει ενδιάμεσα στρώμα εδάφους τουλάχιστον 30-40 εκατοστών. Συνίσταται η προσθήκη compost, καθώς βελτιώνει το χώμα και συγκρατεί περισσότερο νερό.
• Υποστήλωση : Τοποθετώ το στήριγμα από την μεριά που φυσά ο δυνατός αέρας. Αποφεύγω την χρήση καλαμιού που δεν έχει αποξηρανθεί πλήρως.
• Πότισμα κατά την φύτευση : Ποτίζω με 30-50 λίτρα νερό ώστε να "κάτσει" το χώμα. Δεν πιέζω το χώμα καθώς υπάρχει κίνδυνος να ζημειωθεί το ριζικό σύστημα.

Οι παραπάνω κανόνες είναι γενικοί. Πρίν την φύτευση θα διαμορφώσουμε, εφόσων το επιθυμείτε, εξειδικευμένες οδηγίες βασισμένες στα χαρακτηριστικά του αγρού προς φύτευση.Καλή επιτυχία.

Εφόσον έχει γίνει η βασική λίπανση κατά την φύτευση, τότε για τα επόμενα τρία έτη προσφέρουμε μόνο άζωτο, εκτός και αν προκύψει κάποια τροφοπενία. Τα αζωτούχα λιπάσματα πωλούνται σε διάφορες μορφές και με διάφορες συγκεντρώσεις από 21% έως και 46%. Ακολουθεί η συνιστώμενη ποσότητα καθαρού αζώτου / φυτό / έτος. Η ποσότητα αυτή πρέπει να προσφέρεται στα φυτά σε πέντε ισόποσες δόσεις , από Απρίλιο έως και Αύγουστο, κάθε 30 ημέρες πρίν από κάθε πότισμα :

• Πρώτο έτος : Σύνολικά 50 γρ. καθαρού αζώτου γρ. (10 γρ./ δόση).
• Δεύτερο έτος : Σύνολικά 100 γρ. καθαρού αζώτου (20 γρ./ δόση).
• Τρίτο έτος : Σύνολικά 150 γρ. καθαρού αζώτου (30 γρ./ δόση).

Προσοχή!!!Το είδος του λιπάσματος εξαρτάται από τον τύπο του εδάφους. Συμβουλευτείτε τους κατα τόπους γεωπόνους για περισσότερες πληροφορίες. Η υπερβολική λίπανση μπορεί να οδηγήσει σε ξήρανση του φυτού.

Τα ελαιόδεντρα που παράγουμε στο φυτώριό μας έχουν σχήμα μονοκωνικό ή κύπελλο, ανάλογα με το μέγεθος. Αυτό σημαίνει πως όλοι οι πλάγιοι βλαστοί, από τα 50εκ. και κάτω, έχουν αφαιρεθεί ενώ από το ίδιο ύψος και πάνω το φυτό έχει αφεθεί να αναπτυχθεί ελεύθερα. Κατά αυτό τον τρόπο ο παραγωγός έχει τη δυνατότητα να επιλέξει αυτός τόσο το ύψος που θα σταυρώσει το δέντρο αλλά και το τελικό σχήμα. Κατά τα 3-4 πρώτα χρόνια μετά τη φύτευση αποφύγετε να κλαδεύετε τις ελιές , με εξαίρεση την βλάστηση κάτω από τα 50εκ., διαφορετικά το δέντρο θα καθυστερήσει να εισέλθει σε καρποφορία.

Η συνχότητα και η ποσότητα άρδευσης των ελαιόδεντρων, η οποία είναι απαραίτητη τουλάχιστον για τα δύο πρώτα έτη, είναι ανάλογη με τον τύπο του εδάφους. Σε ελαφρά εδάφη τα ποτίσματα είναι συχνά και με μικρές ποσότητες νερού. Αντίθετα σε βαριά εδάφη τα ποτίσματα είναι πιο αραιά και με μεγαλύτερη ποσότητα νερού. Σε γενικές γραμμές , όσον αφορά ελαιώνα που προορίζεται να καλλιεργηθεί ώς ξηρικός, η άρδευση πρέπει να επαναλαβάνεται κάθε 7-10 ημέρες το πρώτο έτος, κάθε 14-21 ημέρες το δεύτερο και κάθε 30 το τρίτο έτος. Κρίτηριο για την επιλογή του χρόνου άρδευσης αποτελεί και το ίδιο το φυτό αφού όταν διψάσει παρατηρείται μάρανση και στρίψιμο της νεαρής βλάστησης.

Προσοχή!!! Η υπερβολική άρδευση μπορεί να ζημειώσει τα φυτά. Το κίτρινο χρώμα της νεαρής βλάστησης είναι ένδειξη υπερβολής.